صفحات

۱۳۹۱ آذر ۱۹, یکشنبه

"در ستایش فردوسی از شاعر آزاده، میرزاده عشقی همدانی"



این شنیدستم که عیسی مرده ای را زنده کرد
مرده ای را زنده کرد و نام خود پاینده کرد

نیم گیتی شد مسخر از طریق دین او
شد جهان آیینه دار چهره و آیین او

هر دو فرسخ ، یک کلیسایی به پا بر نام او
گشت تاریخ همه تاریخها ، ایام او

وقف شد یکشنبه ها از بهر نام نیک او
روز و شب ناقوسها گوینده تبریک او

الغرض مردم از سیبری تا آمریک
دائماً تعظیم و تکریم است بر آن نام نیک

گر حکیمی مرده ای رازنده سازد این چنین
بهر او تکریم و تعظیم است در روی زمین

بهر فردوسی چه باید کرد کو از کار خویش
یعنی از نیروی طبع و معجز گفتار خویش

مرده فرزندان چندین قرن ایران زنده کرد
از لب آموی تا دریای عمان زنده کرد